Cewka jest powszechnie używana w obwodzie „L” plus liczba, np.: L6 oznacza liczbę indukcyjności 6.

Cewki indukcyjne powstają poprzez nawinięcie izolowanych drutów wokół określonej liczby zwojów na izolowanym szkielecie.

Prąd stały może przejść przez cewkę, rezystancja prądu stałego jest rezystancją samego drutu, a spadek napięcia jest bardzo mały; gdy sygnał prądu przemiennego przejdzie przez cewkę, na obu końcach cewki zostanie wygenerowana samoindukowana siła elektromotoryczna. Kierunek samoindukowanej siły elektromotorycznej jest przeciwny do kierunku przyłożonego napięcia, co utrudnia przejście prądu przemiennego, więc charakterystyką indukcyjności jest przechodzenie rezystancji prądu stałego na prąd przemienny, im wyższa częstotliwość, tym większa impedancja cewki. Indukcyjność może tworzyć obwód oscylacyjny z kondensatorem w obwodzie.

Indukcyjność ma zazwyczaj metodę prostej etykiety i metodę kodowania kolorami, która jest podobna do rezystora. Na przykład: brązowy, czarny, złoty i złoty wskazują indukcyjność 1uH (błąd 5%).

Podstawową jednostką indukcyjności jest: Heng (H). Jednostka przeliczeniowa to: 1H = 103 mH = 106 uH.