1. Otwór
Otwór powstaje na skutek adsorpcji gazowego wodoru na powierzchni platerowanych części, który nie będzie uwalniany przez długi czas. Roztwór galwaniczny nie może zwilżyć powierzchni platerowanych części, w związku z czym nie można przeprowadzić analizy elektrolitycznej warstwy galwanicznej. W miarę wzrostu grubości powłoki w obszarze wokół punktu wydzielania wodoru, w miejscu wydzielania wodoru tworzy się dziura. Charakteryzuje się błyszczącym okrągłym otworem i czasami małym zadartym ogonem. Gdy w roztworze galwanicznym brakuje środka zwilżającego, a gęstość prądu jest wysoka, łatwo tworzą się dziury.
2. Wżery
Dziobki powstają na skutek nieczystości platerowanej powierzchni, zaadsorbowanych substancji stałych lub substancji stałych zawieszonych w roztworze galwanicznym. Kiedy pod wpływem pola elektrycznego dotrą do powierzchni przedmiotu obrabianego, zostają na nim zaadsorbowane, co wpływa na elektrolizę. Te stałe substancje są osadzone w warstwie galwanicznej, tworzą się małe guzki (zrzuty). Cechą charakterystyczną jest to, że jest wypukły, nie ma zjawiska świecenia i nie ma ustalonego kształtu. Krótko mówiąc, jest to spowodowane brudnym przedmiotem i brudnym roztworem galwanicznym.
3. Paski przepływu powietrza
Smugi przepływu powietrza są spowodowane nadmiernymi dodatkami, dużą gęstością prądu katodowego lub środkiem kompleksującym, co zmniejsza wydajność prądu katody i powoduje wydzielanie się dużej ilości wodoru. Jeżeli roztwór galwaniczny płynął powoli, a katoda poruszała się powoli, gazowy wodór wpływałby na układ kryształów elektrolitycznych podczas procesu unoszenia się nad powierzchnią przedmiotu obrabianego, tworząc paski przepływu powietrza od dołu do góry.
4. Poszycie maski (odsłonięte dno)
Powłoka maskująca wynika z tego, że nie usunięto miękkiego wypływu w miejscu sworznia na powierzchni przedmiotu obrabianego i nie można w tym miejscu wykonać powłoki metodą osadzania elektrolitycznego. Materiał bazowy można zobaczyć po galwanizacji, dlatego nazywa się go odsłoniętym dnem (ponieważ miękki błysk jest półprzezroczystym lub przezroczystym składnikiem żywicy).
5. Kruchość powłoki
Po galwanizacji SMD oraz cięciu i formowaniu można zauważyć pękanie na zgięciu trzpienia. W przypadku pęknięcia pomiędzy warstwą niklu a podłożem ocenia się, że warstwa niklu jest krucha. W przypadku pęknięcia pomiędzy warstwą cyny a warstwą niklu stwierdza się, że warstwa cyny jest krucha. Większość przyczyn kruchości to dodatki, nadmierna ilość rozjaśniaczy lub zbyt duża ilość zanieczyszczeń nieorganicznych i organicznych w roztworze galwanicznym.