ប្រសិនបើ capacitance interlayer មិនធំគ្រប់គ្រាន់ទេ វាលអគ្គីសនីនឹងត្រូវបានចែកចាយលើផ្ទៃដែលមានទំហំធំនៃបន្ទះ ដូច្នេះ impedance interlayer ត្រូវបានកាត់បន្ថយ ហើយចរន្តត្រឡប់អាចហូរត្រឡប់ទៅស្រទាប់ខាងលើវិញ។ ក្នុងករណីនេះ វាលដែលបង្កើតដោយសញ្ញានេះអាចរំខានដល់វាលនៃសញ្ញាស្រទាប់ផ្លាស់ប្តូរដែលនៅជិតនោះ។ នេះមិនមែនជាអ្វីដែលយើងបានសង្ឃឹមទាល់តែសោះ។ ជាអកុសល នៅលើក្តារ 4 ស្រទាប់ នៃ 0.062 អ៊ីង ស្រទាប់នៅឆ្ងាយពីគ្នា ហើយសមត្ថភាព interlayer គឺតូច
នៅពេលដែលខ្សែភ្លើងផ្លាស់ប្តូរពីស្រទាប់ទី 1 ដល់ស្រទាប់ទី 4 ឬផ្ទុយមកវិញ នោះនឹងជាបញ្ហាដែលបង្ហាញជារូបភាព
ដ្យាក្រាមបង្ហាញថានៅពេលដែលសញ្ញាតាមដានពីស្រទាប់ទី 1 ដល់ស្រទាប់ទី 4 (បន្ទាត់ក្រហម) ចរន្តត្រឡប់ក៏ត្រូវតែផ្លាស់ប្តូរប្លង់ (បន្ទាត់ពណ៌ខៀវ) ផងដែរ។ ប្រសិនបើប្រេកង់នៃសញ្ញាគឺខ្ពស់គ្រប់គ្រាន់ ហើយយន្តហោះនៅជិតគ្នា នោះចរន្តត្រឡប់អាចហូរតាមរយៈ interlayer capacitance ដែលមានរវាងស្រទាប់ដី និងស្រទាប់ថាមពល។ ទោះយ៉ាងណាក៏ដោយ ដោយសារការខ្វះខាតនៃការតភ្ជាប់ចរន្តដោយផ្ទាល់សម្រាប់ចរន្តត្រឡប់ ផ្លូវត្រឡប់មកវិញត្រូវបានរំខាន ហើយយើងអាចគិតពីការរំខាននេះថាជាឧបសគ្គរវាងយន្តហោះដែលបង្ហាញដូចរូបភាពខាងក្រោម។
ប្រសិនបើ capacitance interlayer មិនធំគ្រប់គ្រាន់ទេ វាលអគ្គីសនីនឹងត្រូវបានចែកចាយលើផ្ទៃដែលមានទំហំធំនៃបន្ទះ ដូច្នេះ impedance interlayer ត្រូវបានកាត់បន្ថយ ហើយចរន្តត្រឡប់អាចហូរត្រឡប់ទៅស្រទាប់ខាងលើវិញ។ ក្នុងករណីនេះ វាលដែលបង្កើតដោយសញ្ញានេះអាចរំខានដល់វាលនៃសញ្ញាស្រទាប់ផ្លាស់ប្តូរដែលនៅជិតនោះ។ នេះមិនមែនជាអ្វីដែលយើងបានសង្ឃឹមទាល់តែសោះ។ ជាអកុសលនៅលើក្តារ 4 ស្រទាប់ 0.062 អុិនឈ៍ ស្រទាប់នៅឆ្ងាយពីគ្នា (យ៉ាងហោចណាស់ 0.020 អ៊ីញ) ហើយសមត្ថភាពនៃស្រទាប់ខាងក្នុងគឺតូច។ ជាលទ្ធផលការជ្រៀតជ្រែកនៃវាលអគ្គីសនីដែលបានពិពណ៌នាខាងលើកើតឡើង។ វាប្រហែលជាមិនបង្កឱ្យមានបញ្ហាអំពីភាពត្រឹមត្រូវនៃសញ្ញានោះទេ ប៉ុន្តែវាពិតជានឹងបង្កើត EMI បន្ថែមទៀត។ នេះជាមូលហេតុដែលនៅពេលប្រើល្បាក់ យើងជៀសវាងការផ្លាស់ប្តូរស្រទាប់ ជាពិសេសសម្រាប់សញ្ញាប្រេកង់ខ្ពស់ដូចជានាឡិកាជាដើម។
វាជាទម្លាប់ធម្មតាក្នុងការបន្ថែម capacitor decoupling នៅជិត transition pass hole ដើម្បីកាត់បន្ថយ impedance ដែលជួបប្រទះដោយចរន្តត្រឡប់ដែលបង្ហាញដូចរូបខាងក្រោម។ ទោះជាយ៉ាងណាក៏ដោយ capacitor decoupling នេះមិនមានប្រសិទ្ធភាពសម្រាប់សញ្ញា VHF ដោយសារតែប្រេកង់របស់វាទាប resonant ។ សម្រាប់សញ្ញា AC ដែលមានប្រេកង់ខ្ពស់ជាង 200-300 MHz យើងមិនអាចពឹងផ្អែកលើ decoupling capacitors ដើម្បីបង្កើតផ្លូវត្រឡប់ impedance ទាបបានទេ។ ដូច្នេះយើងត្រូវការ capacitor decoupling (សម្រាប់ក្រោម 200-300 MHz) និង capacitor interboard ធំសម្រាប់ប្រេកង់ខ្ពស់។
បញ្ហានេះអាចត្រូវបានជៀសវាងដោយការមិនផ្លាស់ប្តូរស្រទាប់នៃសញ្ញាគន្លឹះ។ ទោះជាយ៉ាងណាក៏ដោយ សមត្ថភាពតូចរបស់បន្ទះក្តារបួនស្រទាប់នាំឱ្យមានបញ្ហាធ្ងន់ធ្ងរមួយទៀតគឺការបញ្ជូនថាមពល។ នាឡិកាឌីជីថលឌីជីថលជាធម្មតាត្រូវការចរន្តផ្គត់ផ្គង់ថាមពលបណ្តោះអាសន្នធំ។ នៅពេលដែលការកើនឡើង/ធ្លាក់ចុះនៃទិន្នផល IC មានការថយចុះ យើងត្រូវផ្តល់ថាមពលក្នុងអត្រាខ្ពស់ជាងនេះ។ ដើម្បីផ្តល់ប្រភពបន្ទុក ជាធម្មតាយើងដាក់ឧបករណ៍បំប្លែងកុងទ័រយ៉ាងជិតទៅនឹង IC តក្កវិជ្ជានីមួយៗ។ ទោះយ៉ាងណាក៏ដោយ មានបញ្ហាមួយ៖ នៅពេលដែលយើងទៅហួសពីប្រេកង់អាំងតង់ស៊ីតេដោយខ្លួនឯង ការបំបែកកុងទ័រមិនអាចរក្សាទុក និងផ្ទេរថាមពលបានយ៉ាងមានប្រសិទ្ធភាពទេ ព្រោះនៅប្រេកង់ទាំងនេះ capacitor នឹងដើរតួដូចអាំងឌុចទ័រ។
ចាប់តាំងពី ics ភាគច្រើននាពេលបច្ចុប្បន្ននេះមានការកើនឡើង / ធ្លាក់ចុះយ៉ាងឆាប់រហ័ស (ប្រហែល 500 ps) យើងត្រូវការរចនាសម្ព័ន្ធ decoupling បន្ថែមជាមួយនឹងប្រេកង់ resonant ដោយខ្លួនឯងខ្ពស់ជាង capacitor decoupling ។ interlayer capacitance នៃ circuit board អាចជារចនាសម្ព័ន្ធ decoupling ដ៏មានប្រសិទ្ធភាព ដោយផ្តល់ថាស្រទាប់ទាំងនោះនៅជិតគ្នាដើម្បីផ្តល់ capacitance គ្រប់គ្រាន់។ ដូច្នេះហើយ បន្ថែមពីលើឧបករណ៍បំលែងកុងទ័រដែលប្រើជាទូទៅ យើងចូលចិត្តប្រើស្រទាប់ថាមពល និងស្រទាប់ដីដែលមានគម្លាតយ៉ាងជិតស្និទ្ធ ដើម្បីផ្តល់ថាមពលបណ្តោះអាសន្នដល់ឌីជីថលឌីជីថល។
សូមចំណាំថាដោយសារតែដំណើរការផលិតបន្ទះសៀគ្វីធម្មតាយើងជាធម្មតាមិនមានអ៊ីសូឡង់ស្តើងរវាងស្រទាប់ទីពីរនិងទីបីនៃបន្ទះបួនស្រទាប់។ ក្តារបន្ទះបួនស្រទាប់ដែលមានអ៊ីសូឡង់ស្តើងរវាងស្រទាប់ទីពីរនិងទីបីអាចចំណាយច្រើនជាងក្តារបន្ទះបួនស្រទាប់ធម្មតា។