به عنوان مثال، اگر برد از برد 4 لایه استفاده می کند، باید سیم ها را در لایه های اول و چهارم (لایه سیگنال) مسیریابی کنید. لایه های دیگر کاربردهای دیگری دارند (لایه زمین و لایه قدرت). لایه سیگنال را روی لایه قدرت قرار دهید و هدف دو طرف لایه زمین جلوگیری از تداخل متقابل و تسهیل اصلاح خط سیگنال است.

اگر برخی از سوراخ‌های راهنمای کارت برد در سمت جلوی برد PCB ظاهر می‌شود اما در قسمت پشت آن دیده نمی‌شود، EDA365 Electronics Forum معتقد است که باید یک برد 6/8 لایه باشد. اگر سوراخ های مشابهی در دو طرف PCB یافت شود، طبیعتاً یک برد 4 لایه خواهد بود.

با این حال، بسیاری از تولیدکنندگان کارت برد در حال حاضر از روش مسیریابی دیگری استفاده می کنند که فقط برخی از خطوط را به هم متصل می کنند و از vias مدفون و vias کور در مسیریابی استفاده می کنند. سوراخ های کور برای اتصال چندین لایه PCB داخلی به PCB سطحی بدون نفوذ به کل برد مدار هستند.

Vias های مدفون فقط به PCB داخلی متصل می شوند، بنابراین از روی سطح قابل مشاهده نیستند. از آنجایی که سوراخ کور نیازی به نفوذ به کل PCB ندارد، اگر 6 لایه یا بیشتر باشد، به برد رو به منبع نور نگاه کنید، نور از آن عبور نخواهد کرد. بنابراین قبلاً یک ضرب المثل بسیار رایج وجود داشت: قضاوت در مورد PCBهای چهار لایه و شش لایه یا بالاتر بر اساس اینکه آیا vias نور نشت می کند.

دلایلی برای این روش وجود دارد، اما قابل اجرا نیست. انجمن الکترونیک EDA365 معتقد است که این روش تنها به عنوان یک روش مرجع قابل استفاده است.

03
روش انباشت
به طور دقیق، این یک روش نیست، بلکه یک تجربه است. اما این چیزی است که ما فکر می کنیم دقیق است. ما می توانیم تعداد لایه های PCB را از طریق ردیابی برخی از بردهای PCB عمومی و موقعیت قطعات قضاوت کنیم. زیرا در صنعت سخت‌افزار فناوری اطلاعات فعلی که به سرعت در حال تغییر است، تولیدکنندگان زیادی وجود ندارند که بتوانند PCB‌ها را دوباره طراحی کنند.

به عنوان مثال، چند سال پیش، تعداد زیادی کارت گرافیک 9550 طراحی شده با PCB های 6 لایه استفاده شد. اگر دقت کرده باشید، می توانید تفاوت آن را با 9600PRO یا 9600XT مقایسه کنید. فقط برخی از قطعات را حذف کنید و همان ارتفاع را روی PCB حفظ کنید.

در دهه 1990 قرن گذشته، یک ضرب المثل رایج در آن زمان وجود داشت: با قرار دادن PCB به صورت عمودی می توان تعداد لایه های PCB را مشاهده کرد و بسیاری از مردم آن را باور کردند. بعداً ثابت شد که این گفته مزخرف است. حتی اگر فرآیند تولید در آن زمان عقب مانده بود، چگونه چشم می توانست آن را در فاصله ای کوچکتر از یک مو تشخیص دهد؟

بعدها این روش ادامه یافت و اصلاح شد و به تدریج روش اندازه گیری دیگری را تکامل داد. امروزه بسیاری از افراد بر این باورند که می توان تعداد لایه های PCB را با ابزارهای اندازه گیری دقیقی مانند "کالیپر ورنیه" اندازه گیری کرد و ما با این گفته موافق نیستیم.

صرف نظر از اینکه چنین ابزار دقیقی وجود دارد، چرا نمی بینیم که یک PCB 12 لایه 3 برابر ضخامت PCB 4 لایه است؟ انجمن الکترونیک EDA365 به همه یادآوری می کند که PCB های مختلف از فرآیندهای تولید متفاوتی استفاده می کنند. هیچ استاندارد یکنواختی برای اندازه گیری وجود ندارد. چگونه می توان تعداد لایه ها را بر اساس ضخامت قضاوت کرد؟

در واقع تعداد لایه های PCB تاثیر زیادی روی برد دارد. به عنوان مثال، چرا برای نصب CPU دوگانه به حداقل 6 لایه PCB نیاز دارید؟ به همین دلیل، PCB می تواند 3 یا 4 لایه سیگنال، 1 لایه زمین و 1 یا 2 لایه قدرت داشته باشد. سپس خطوط سیگنال را می توان به اندازه کافی از هم جدا کرد تا تداخل متقابل کاهش یابد و جریان کافی وجود داشته باشد.

با این حال، طراحی PCB 4 لایه برای بردهای عمومی کاملاً کافی است، در حالی که یک PCB 6 لایه بسیار پرهزینه است و بیشترین بهبود عملکرد را ندارد.