در PCB، نیکل به عنوان پوشش زیرلایه برای فلزات گرانبها و پایه استفاده می شود. رسوبات نیکل کم استرس PCB معمولاً با محلول های آبکاری نیکل اصلاح شده وات و برخی از محلول های آبکاری نیکل سولفامات با افزودنی هایی که تنش را کاهش می دهند، آبکاری می شوند. اجازه دهید سازندگان حرفه ای برای شما تجزیه و تحلیل کنند که محلول آبکاری نیکل PCB معمولاً هنگام استفاده از آن با چه مشکلاتی مواجه می شود؟

1. فرآیند نیکل. با دمای متفاوت، دمای حمام مورد استفاده نیز متفاوت است. در محلول آبکاری نیکل با دمای بالاتر، لایه آبکاری نیکل به دست آمده دارای تنش داخلی کم و شکل پذیری خوبی است. دمای عملیاتی عمومی در 55 تا 60 درجه حفظ می شود. اگر دما خیلی بالا باشد، هیدرولیز نمک نیکل رخ می دهد و در نتیجه سوراخ هایی در پوشش ایجاد می شود و در عین حال قطبش کاتد را کاهش می دهد.

2. مقدار PH. مقدار PH الکترولیت نیکل اندود تأثیر زیادی بر عملکرد پوشش و عملکرد الکترولیت دارد. به طور کلی، مقدار pH الکترولیت آبکاری نیکل PCB بین 3 تا 4 حفظ می شود. محلول آبکاری نیکل با مقدار PH بالاتر، نیروی پراکندگی و راندمان جریان کاتد بالاتری دارد. اما PH بسیار زیاد است، زیرا کاتد در طول فرآیند آبکاری به طور مداوم هیدروژن را تکامل می‌دهد، زمانی که بیشتر از 6 باشد، باعث ایجاد سوراخ‌هایی در لایه آبکاری می‌شود. محلول آبکاری نیکل با PH کمتر انحلال آند بهتری دارد و می تواند محتوای نمک نیکل را در الکترولیت افزایش دهد. با این حال، اگر PH خیلی پایین باشد، محدوده دما برای به دست آوردن یک لایه آبکاری روشن باریک می شود. افزودن کربنات نیکل یا کربنات پایه نیکل مقدار PH را افزایش می دهد. افزودن اسید سولفامیک یا اسید سولفوریک مقدار pH را کاهش می دهد و مقدار PH را هر چهار ساعت در طول کار بررسی و تنظیم می کند.

3. آند. آبکاری متعارف نیکل PCBها که در حال حاضر قابل مشاهده است، همگی از آندهای محلول استفاده می کنند و استفاده از سبدهای تیتانیوم به عنوان آند برای زاویه داخلی نیکل بسیار رایج است. سبد تیتانیوم باید در یک کیسه آند بافته شده از مواد پلی پروپیلن قرار داده شود تا از ریزش گل آند در محلول آبکاری جلوگیری شود و باید به طور مرتب تمیز شود و بررسی شود که آیا چشمک صاف است یا خیر.

4. تطهیر. هنگامی که در محلول آبکاری آلودگی آلی وجود دارد، باید با کربن فعال تصفیه شود. اما این روش معمولاً بخشی از عامل تنش آور (افزودنی) را حذف می کند که باید مکمل شود.

5. تجزیه و تحلیل. محلول آبکاری باید از نکات اصلی آیین نامه فرآیند مشخص شده در کنترل فرآیند استفاده کند. به طور دوره ای ترکیب محلول آبکاری و آزمایش سلول هال را تجزیه و تحلیل کنید و بخش تولید را برای تنظیم پارامترهای محلول آبکاری با توجه به پارامترهای به دست آمده راهنمایی کنید.

6. هم زدن. فرآیند آبکاری نیکل مانند سایر فرآیندهای آبکاری است. هدف از هم زدن تسریع فرآیند انتقال جرم برای کاهش تغییر غلظت و افزایش حد بالای چگالی جریان مجاز است. همچنین یک اثر بسیار مهم هم زدن محلول آبکاری وجود دارد که عبارت است از کاهش یا جلوگیری از سوراخ شدن پین در لایه آبکاری نیکل. معمولاً از هوای فشرده، حرکت کاتد و گردش اجباری (همراه با فیلتراسیون هسته کربن و هسته پنبه) هم زدن استفاده می شود.

7. چگالی جریان کاتدی. چگالی جریان کاتد بر بازده جریان کاتد، نرخ رسوب و کیفیت پوشش تأثیر دارد. هنگام استفاده از الکترولیت با PH پایین برای آبکاری نیکل، در ناحیه با چگالی جریان پایین، بازده جریان کاتد با افزایش چگالی جریان افزایش می‌یابد. در ناحیه با چگالی جریان بالا، بازده جریان کاتد مستقل از چگالی جریان است. در حالی که هنگام استفاده از PH بالاتر هنگام آبکاری نیکل مایع، رابطه بین بازده جریان کاتد و چگالی جریان معنی‌دار نیست. مانند سایر گونه های آبکاری، محدوده چگالی جریان کاتدی انتخاب شده برای آبکاری نیکل نیز باید به ترکیب، دما و شرایط هم زدن محلول آبکاری بستگی داشته باشد.