1. جوش قابلیت جوش پذیری خوبی دارد
اصطلاح لحیم کاری به عملکرد آلیاژی اطلاق می شود که می تواند ترکیب خوبی از مواد فلزی جوش داده شده و لحیم کاری در دمای مناسب ایجاد کند. همه فلزات جوش پذیری خوبی ندارند. به منظور بهبود لحیم کاری، می توان از اقداماتی مانند آبکاری قلع سطح و آبکاری نقره برای جلوگیری از اکسیداسیون سطح مواد استفاده کرد.

2. سطح جوش را تمیز نگه دارید
برای دستیابی به ترکیب خوبی از لحیم کاری و جوشکاری، سطح جوش باید تمیز نگه داشته شود. حتی برای جوش هایی با قابلیت جوش خوب، به دلیل ذخیره سازی یا آلودگی، لایه های اکسیدی و لکه های روغنی که برای خیس شدن مضر هستند، ممکن است روی سطح جوش ها ایجاد شوند. قبل از جوشکاری حتما فیلم کثیف را جدا کنید، در غیر این صورت نمی توان کیفیت جوش را تضمین کرد.
3. از شار مناسب استفاده کنید
وظیفه شار حذف لایه اکسید روی سطح جوش است. فرآیندهای مختلف جوشکاری باید شارهای مختلفی را انتخاب کنند. هنگام جوشکاری محصولات الکترونیکی دقیق مانند بردهای مدار چاپی، برای اینکه جوشکاری قابل اعتماد و پایدار باشد، معمولاً از شار مبتنی بر رزین استفاده می شود.
4. جوش باید تا دمای مناسب گرم شود
اگر دمای لحیم کاری خیلی کم باشد، برای نفوذ اتم های لحیم کاری نامطلوب است و تشکیل آلیاژ غیرممکن است و ایجاد یک اتصال مجازی آسان است. اگر دمای لحیم کاری بیش از حد بالا باشد، لحیم کاری در حالت غیر یوتکتیک قرار می گیرد، که تجزیه و تبخیر شار را تسریع می کند و کیفیت لحیم کاری را کاهش می دهد. باعث جدا شدن پدهای روی برد مدار چاپی می شود.
5. زمان جوشکاری مناسب
زمان جوشکاری به زمان مورد نیاز برای تغییرات فیزیکی و شیمیایی در کل فرآیند جوشکاری اشاره دارد. هنگامی که دمای جوش تعیین می شود، زمان جوشکاری مناسب باید با توجه به شکل، ماهیت و ویژگی های قطعه کار جوش داده شود. اگر زمان جوش بیش از حد طولانی باشد، قطعات یا قطعات جوش به راحتی آسیب می بینند. اگر خیلی کوتاه باشد، الزامات جوش برآورده نمی شود. به طور کلی، طولانی ترین زمان جوش برای هر نقطه بیش از 5 ثانیه نیست.