شرایط لازم برایPCB لحیم کاریتخته های مدار

1. جوش باید جوش پذیری خوبی داشته باشد

لحیم کاری اصطلاحاً به عملکرد آلیاژی اطلاق می شود که مواد فلزی جوش داده شده و لحیم کاری می توانند ترکیب خوبی را در دمای مناسب تشکیل دهند. همه فلزات جوش پذیری خوبی ندارند. برخی از فلزات مانند کروم، مولیبدن، تنگستن و غیره جوش پذیری بسیار ضعیفی دارند. برخی از فلزات مانند مس، برنج و غیره قابلیت جوشکاری بهتری دارند. در حین جوشکاری، دمای بالا باعث ایجاد لایه اکسیدی بر روی سطح فلز می شود که بر جوش پذیری مواد تأثیر می گذارد. به منظور بهبود لحیم کاری، می توان از آبکاری قلع سطح، آبکاری نقره و سایر اقدامات برای جلوگیری از اکسید شدن سطح مواد استفاده کرد.

2. سطح جوش باید تمیز نگه داشته شود

برای دستیابی به ترکیب خوبی از لحیم کاری و جوشکاری، سطح جوش باید تمیز نگه داشته شود. حتی برای جوش هایی با قابلیت جوش خوب، فیلم های اکسیدی و لکه های روغنی که برای خیس شدن مضر هستند ممکن است به دلیل ذخیره سازی یا آلودگی روی سطح جوش تولید شوند. فیلم کثیفی قبل از جوشکاری باید پاک شود، در غیر این صورت نمی توان کیفیت جوش را تضمین کرد. لایه های اکسید ملایم روی سطوح فلزی را می توان با شار حذف کرد. سطوح فلزی با اکسیداسیون شدید باید با روش های مکانیکی یا شیمیایی مانند خراش دادن یا ترشی حذف شوند.

3. استفاده از شار مناسب

عملکرد شار حذف لایه اکسید روی سطح جوش است. فرآیندهای مختلف جوشکاری به شارهای متفاوتی مانند آلیاژ نیکل کروم، فولاد ضد زنگ، آلومینیوم و مواد دیگر نیاز دارند. لحیم کاری بدون شار ویژه خاص دشوار است. هنگام جوشکاری محصولات الکترونیکی دقیق مانند بردهای مدار چاپی، برای اینکه جوشکاری قابل اعتماد و پایدار باشد، معمولاً از شار مبتنی بر رزین استفاده می شود. به طور کلی از الکل برای حل کردن رزین در آب کلوفون استفاده می شود.

4. جوش باید تا دمای مناسب گرم شود

در حین جوشکاری، وظیفه انرژی حرارتی ذوب کردن لحیم و گرم کردن جسم جوشکاری است، به طوری که اتم های قلع و سرب انرژی کافی برای نفوذ به شبکه کریستالی روی سطح فلز مورد جوش برای تشکیل آلیاژ را به دست آورند. اگر دمای جوش خیلی پایین باشد، برای نفوذ اتم های لحیم مضر است و تشکیل آلیاژ را غیرممکن می کند و تشکیل لحیم کاذب آسان است. اگر دمای جوش بیش از حد بالا باشد، لحیم در حالت غیر یوتکتیک قرار می گیرد و سرعت تجزیه و تبخیر شار را تسریع می کند و باعث بدتر شدن کیفیت لحیم می شود و در موارد شدید می تواند باعث ایجاد لنت روی چاپ شده شود. تخته مدار برای افتادن آنچه باید بر آن تاکید شود این است که نه تنها لحیم کاری باید گرم شود تا ذوب شود، بلکه جوش نیز باید تا دمایی گرم شود که بتواند لحیم کاری را ذوب کند.

5. زمان جوشکاری مناسب

زمان جوشکاری به زمان مورد نیاز برای تغییرات فیزیکی و شیمیایی در کل فرآیند جوشکاری اشاره دارد. این شامل زمان جوشکاری فلز برای رسیدن به دمای جوش، زمان ذوب لحیم کاری، زمان کار کردن شار و زمان تشکیل آلیاژ فلز است. پس از تعیین دمای جوش، زمان جوش مناسب باید بر اساس شکل، ماهیت و ویژگی های قطعات مورد جوش تعیین شود. اگر زمان جوش بیش از حد طولانی باشد، قطعات یا قطعات جوش به راحتی آسیب می بینند. اگر زمان جوش خیلی کوتاه باشد، الزامات جوش برآورده نخواهد شد. به طور کلی، حداکثر زمان جوشکاری هر اتصال لحیم کاری بیش از 5 ثانیه نیست.