از PCB World.

چه یک برد ساخته شده توسط شخص دیگری باشد و چه یک برد PCB که توسط خودتان طراحی و ساخته شده است، اولین چیزی که باید آن را دریافت کنید این است که یکپارچگی برد را بررسی کنید، مانند قلع کاری، ترک، اتصال کوتاه، مدار باز و سوراخ کاری.اگر برد موثرتر است، سختگیر باشید، می توانید مقدار مقاومت بین منبع تغذیه و سیم زمین را بررسی کنید.

در شرایط عادی، برد خودساخته پس از اتمام قلع‌بندی، قطعات را نصب می‌کند و اگر افراد این کار را انجام دهند، فقط یک برد PCB قلع‌شده خالی با سوراخ است.وقتی کامپوننت ها را دریافت کردید باید خودتان آن را نصب کنید..

برخی از افراد اطلاعات بیشتری در مورد بردهای PCB که طراحی می کنند دارند، بنابراین دوست دارند همه قطعات را به طور همزمان آزمایش کنند.در واقع، بهتر است این کار را ذره ذره انجام دهید.

برد مدار PCB در حال اشکال زدایی است
اشکال زدایی برد PCB جدید می تواند از قسمت منبع تغذیه شروع شود.مطمئن ترین راه این است که یک فیوز قرار دهید و سپس منبع تغذیه را وصل کنید (در هر صورت، بهتر است از یک منبع تغذیه تثبیت شده استفاده کنید).

از یک منبع تغذیه تثبیت شده برای تنظیم جریان حفاظتی اضافه جریان استفاده کنید و سپس به آرامی ولتاژ منبع تغذیه تثبیت شده را افزایش دهید.این فرآیند نیاز به نظارت بر جریان ورودی، ولتاژ ورودی و ولتاژ خروجی برد دارد.

وقتی ولتاژ به سمت بالا تنظیم می شود، حفاظت از جریان اضافه وجود ندارد و ولتاژ خروجی نرمال است، یعنی قسمت تغذیه برد هیچ مشکلی ندارد.اگر ولتاژ خروجی معمولی یا حفاظت از جریان بیش از حد فراتر رفت، باید علت عیب را بررسی کرد.

نصب قطعات برد مدار
به تدریج ماژول ها را در طول فرآیند اشکال زدایی نصب کنید.هنگامی که هر ماژول یا چندین ماژول نصب می شود، مراحل بالا را برای آزمایش دنبال کنید، که به جلوگیری از برخی خطاهای پنهان بیشتر در ابتدای طراحی، یا خطاهای نصب قطعات، که ممکن است منجر به سوختگی جریان بیش از حد شود، جلوگیری می کند.اجزای بد

اگر در طول فرآیند نصب خرابی رخ دهد، معمولاً از روش های زیر برای عیب یابی استفاده می شود:

روش عیب یابی یک: روش اندازه گیری ولتاژ.

هنگامی که حفاظت از جریان بیش از حد اتفاق می افتد، برای جدا کردن قطعات عجله نکنید، ابتدا ولتاژ پایه منبع تغذیه هر تراشه را تأیید کنید تا ببینید آیا در محدوده طبیعی است یا خیر.سپس ولتاژ مرجع، ولتاژ کاری و غیره را به نوبت بررسی کنید.

به عنوان مثال، هنگامی که ترانزیستور سیلیکونی روشن است، ولتاژ اتصال BE حدود 0.7 ولت و اتصال CE به طور کلی 0.3 ولت یا کمتر خواهد بود.

هنگام آزمایش، مشخص شد که ولتاژ اتصال BE بالاتر از 0.7 ولت است (ترانزیستورهای خاصی مانند دارلینگتون مستثنی هستند)، سپس این امکان وجود دارد که اتصال BE باز باشد.به طور متوالی، ولتاژ را در هر نقطه بررسی کنید تا عیب را برطرف کنید.

روش عیب یابی دو: روش تزریق سیگنال

روش تزریق سیگنال بیشتر از اندازه گیری ولتاژ مشکل ساز است.هنگامی که منبع سیگنال به ترمینال ورودی ارسال می شود، باید شکل موج هر نقطه را به نوبت اندازه گیری کنیم تا نقطه خطا در شکل موج را پیدا کنیم.

البته برای تشخیص ترمینال ورودی نیز می توانید از موچین استفاده کنید.روش این است که ترمینال ورودی را با موچین لمس کنید و سپس پاسخ ترمینال ورودی را مشاهده کنید.عموماً در مدارهای تقویت کننده صوتی و تصویری از این روش استفاده می شود (توجه: مدار کف گرم و مدار ولتاژ بالا) از این روش استفاده نکنید، مستعد حوادث برق گرفتگی است).

این روش تشخیص می دهد که مرحله قبل عادی است و مرحله بعدی پاسخ می دهد، بنابراین خطا در مرحله بعد نیست، بلکه در مرحله قبل است.

روش عیب یابی سه: دیگر

دو روش فوق روشهای نسبتاً ساده و مستقیمی هستند.علاوه بر این، به عنوان مثال، دیدن، بوییدن، گوش دادن، لمس کردن و غیره که اغلب گفته می شود، مهندسانی هستند که نیاز به تجربه دارند تا بتوانند مشکلات را تشخیص دهند.

به طور کلی، "نگاه" برای نگاه کردن به وضعیت تجهیزات آزمایش نیست، بلکه برای دیدن اینکه آیا ظاهر اجزاء کامل است یا خیر."بو" عمدتاً به غیرعادی بودن بوی اجزا مانند بوی سوختگی، الکترولیت و غیره اشاره دارد.

و "گوش دادن" عمدتاً برای گوش دادن به این است که آیا صدای تخته در شرایط کاری عادی است یا خیر.در مورد «لمس کردن»، این نیست که آیا اجزاء شل هستند یا نه، بلکه باید احساس کنید که آیا دمای اجزا با دست نرمال است، مثلاً در شرایط کاری باید سرد باشد.اجزاء داغ هستند، اما اجزای داغ به طور غیرعادی سرد هستند.برای جلوگیری از سوختن دست در اثر دمای بالا، آن را مستقیماً با دستان خود نیشگون نگیرید.