1. روش بازرسی ظاهری با مشاهده اینکه آیا صفحه مدار دارای جاهای سوخته است، آیا آبکاری مسی شکسته است، آیا بو روی برد مدار وجود دارد، آیا محل لحیم کاری ضعیفی وجود دارد، آیا رابط ها و انگشتان طلایی سیاه و سفید هستند و غیره. .
2. روش عمومی.
همه قطعات دوباره تست می شوند تا زمانی که جزء مشکل ساز پیدا شود و هدف از تعمیر محقق شود. در صورت برخورد با قطعه ای که توسط ابزار تشخیص داده نمی شود، از قطعه جدیدی برای تعویض آن استفاده می شود و در نهایت تمامی قطعات روی برد گارانتی می شوند، برای رسیدن به هدف تعمیر خوب است. این روش ساده و موثر است، اما برای مشکلاتی مانند سوراخ، شکستن مس و تنظیم نادرست پتانسیومترها بی قدرت است.
3. روش مقایسه.
روش مقایسه یکی از متداول ترین روش ها برای تعمیر برد مدار بدون نقشه است. تمرین نشان داده است که نتایج بسیار خوبی دارد. هدف از تشخیص خرابی ها با مقایسه با وضعیت بردهای خوب است. منحنی برای یافتن ناهنجاری ها.
شرایط کار این است که وضعیت هر یک از اجزاء را در طول عملکرد عادی بررسی کنید. اگر وضعیت یک قطعه در حین کار مطابق با وضعیت عادی نباشد، دستگاه یا قطعات آسیب دیده آن معیوب هستند. روش حالت دقیق ترین روش برای قضاوت در بین تمام روش های نگهداری است. دشواری عملیات نیز فراتر از درک مهندسان عمومی است. این نیاز به دانش نظری و تجربه عملی فراوانی دارد.
5. تنظیم مدار.
تنظیم روش مدار ساخت مدار با دست است، مدار می تواند پس از نصب مدار مجتمع کار کند تا کیفیت مدار مجتمع تحت آزمایش را بررسی کند. این روش قضاوت می کند که میزان دقت می تواند به 100٪ برسد، اما انواع مختلفی از مدارهای مجتمع برای آزمایش وجود دارد و بسته بندی آن پیچیده است.
6. تحلیل اصولی
این روش برای تجزیه و تحلیل اصل کار یک برد است. برخی از بردها، مانند منابع تغذیه سوئیچینگ، مهندسان را ملزم می کنند که اصول کار و جزئیات خود را بدون نقشه بدانند. برای مهندسان، دانستن شماتیک آنها بسیار ساده است.