1. خازن به طور کلی با اعداد C به علاوه در مدار نشان داده می شود (مانند C13 به معنی خازن شماره 13 است). خازن از دو لایه فلزی نزدیک به یکدیگر تشکیل شده است که توسط یک ماده عایق در وسط جدا شده اند. ویژگی های خازن این است که DC به AC است.

اندازه ظرفیت خازن مقدار انرژی الکتریکی است که می تواند ذخیره شود. اثر مسدود کننده خازن بر روی سیگنال AC را واکنش خازنی می نامند که به فرکانس و ظرفیت سیگنال AC مربوط می شود.

ظرفیت XC = 1 / 2πf c (f نشان دهنده فرکانس سیگنال AC، C نشان دهنده ظرفیت)

انواع خازن هایی که معمولا در تلفن ها استفاده می شود خازن های الکترولیتی، خازن های سرامیکی، خازن های تراشه ای، خازن های یکپارچه، خازن های تانتالیومی و خازن های پلی استری هستند.

2. روش شناسایی: روش شناسایی خازن در اصل همان روش شناسایی مقاومت است که به سه نوع روش استاندارد مستقیم، روش استاندارد رنگ و روش استاندارد عددی تقسیم می شود. واحد اصلی خازن با فراه (F) بیان می شود و واحدهای دیگر عبارتند از: میلیفا (mF)، میکروفاراد (uF)، نانوفاراد (nF)، پیکوفاراد (pF).

از جمله: 1 فاراد = 103 میلی فاراد = 106 میکروفاراد = 109 نانوفاراد = 1012 پیکوفاراد

مقدار خازن خازن با ظرفیت بالا به طور مستقیم بر روی خازن مشخص می شود، مانند 10 uF / 16V.

مقدار ظرفیت خازن با ظرفیت کم با حروف یا اعداد روی خازن نشان داده می شود.

نماد حروف: 1m = 1000 uF 1P2 = 1.2PF 1n = 1000PF

نمایش دیجیتال: معمولاً از سه رقم برای نشان دادن اندازه ظرفیت استفاده می شود، دو رقم اول نشان دهنده ارقام قابل توجه و رقم سوم بزرگنمایی است.

به عنوان مثال: 102 یعنی 10 × 102PF = 1000PF 224 یعنی 22 × 104PF = 0.22 uF

3. جدول خطای ظرفیت

نماد: FGJKLM

خطای مجاز ± 1% ± 2% ± 5% ± 10% ± 15% ± 20%

به عنوان مثال: یک خازن سرامیکی 104J نشان دهنده ظرفیت 0.1 uF و خطای ± 5٪ است.